W nowej książce Handbook of Pleistocene Archaeology of Africa: Hominin behavior, geography, and chronology wydawnictwa Springer ukazał się rozdział Eastern Desert Atbara River (EDAR), Sudan napisany przez prof. Mirosława Masojcia.

W tej części autor opisuje badania na obszarze EDAR (Eastern Desert Atbara River, 17.65°N, 34.77°E) obejmującym kompleks stanowisk środkowo i późnoplejstoceńskich we wschodnim Sudanie (ok. 300 km na północ od Chartumu, pomiędzy doliną Nilu na zachodzie i doliną Atbary na południu). W regionie udokumentowano stanowiska związane z kompleksem aszelskim i środkową epoką kamienia (MSA). Obecny krajobraz tego obszaru obejmuje szeroką, suchą równinę, rozciągającą się od dolnego biegu rzeki Atbara (w obrębie dużego Wadi el Arab) aż do zachodnich obrzeży gór Morza Czerwonego. Chociaż niektóre stanowiska EDAR są widoczne na współczesnej powierzchni pustyni, większość z nich pochodzi z kontekstu stratygraficznego, odsłoniętego po przez współczesną aktywność górniczą. Ponieważ na Pustyni Wschodniej wciąż prowadzone jest niekontrolowane wydobycie złota, projekt EDAR ma częściowo charakter ratunkowy. Rezultaty badań projektu EDAR potwierdzają intensywność zasiedlenia tego obszaru przez ludzi, gdy na Saharze w plejstocenie obecne były wilgotne warunki klimatyczne, a obszar ten znajdował się na potencjalnym szlaku migracji wczesnych homininów w kierunku Eurazji.